Η φόρμα.

Είπα πως: //Είναι γνωστό στους μυημένους στην Τέχνη πως, ένα έργο χαρακτηρίζεται από την φόρμα του και το περιεχόμενό του.
Αυτό, είναι  το κλειδί της εικαστικής αναγνώρισης του έργου.//
Αυτό είναι και, μια γενική αλήθεια που διέπει κάθε έργο τέχνης. Και κάθε καλλιτεχνικό κίνημα ή αντίληψη του κόσμου, έχει τους δικούς της “νόμους” (κανόνες) για να δημιουργεί με ασφάλεια και με συνέπεια στις αρχές της.
Οι αποκλίσεις από αυτούς τους “νόμους” είναι κολάσιμες διότι απομακρύνουν την πορεία προς τον σκοπό της που είναι: “Ένας κόσμος καλύτερος”.  Βέβαια η έννοια του καλού -είναι ευρέως γνωστό-  δεν ορίζεται για όλους το ίδιο. Είναι έννοια με εργαλειακή σημασία και χρήση. Προκύπτει κατά συνέπεια το ερώτημα: Μπορεί μια αντίληψη τέχνης-κίνημα να πείσει πως οι φορμικές της επιλογές είναι εκείνες που θα βελτιώσουν τον κόσμο-κοινωνία μας, ώστε να δώσουμε σ’ αυτό το κίνημα την υποστήριξή μας;
Η απάντηση όπως είναι ευνόητο είναι: Αυτό, ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΊΖΟΥΜΕ.  Ελπίζουμε μόνο. Με προσοχή μεγάλη μήπως και προκαλέσουμε κοινωνική αταξία και ζημιά, ελπίζουμε και δημιουργούμε.

Η Τέχνη της εγρήγορσης,  με γνώμονα τις θεμελειώδεις αρχές της, έχει ήδη προ-ορίσει την φόρμα των έργων της.
Ας πάρουμε μια προς μια αυτές (τις θεμελειώδεις αρχές της) και ας αναγνωρίσουμε τα όρια των φορμικών της επιλογών.
1η Θεμ. αρχή:

Η Stand by art. (Τέχνη της εγρήγορσης)  Αναγνωρίζει και ονοματίζει το κάθε είδος τέχνης από τη φόρμα του και το περιεχόμενό του.
Δεν μπερδεύει-συγχέει  τους τομείς. Η γλυπτική παραμένει γλυπτική, όπως ακριβώς ορίζει η ίδια η λέξη-έννοια.. Το ίδιο η ζωγραφική, το θέατρο, και κάθε άλλη τέχνη. Αναγνωρίζει επίσης και τις «νεογέννητες» και τις αποδέχεται ισότιμα. Το video, τη  performance τη μικροτέχνη (μοριακή τέχνη), την αφήγηση-θέατρο της καθημερινότητας κ.α.  χωρίς να τις εμπλέκει με τις κλασικές. Το κάθε είδος τέχνης,  και το κάθε κίνημα, το αντιμετωπίζεται ως αυτόνομο και αυτοδύναμο.

Αυτή (η αρχή) θέτει ως προϋπόθεση την αναγνώριση των ορίων και των επιλογών κάθε καλλιτεχνικού κινήματος. Τούτο, ώστε ν’ αποκλειστεί (η κατά δύναμη)  πιθανότητα δημιουργίας μιας  αταξίας στον κοινωνικό χώρο. Μια τέτοια κατάσταση, αταξίας, σημαίνει την τρώση της παραγωγικής-δημιουργικής ικανότητας και των δικαιωμάτων του ελεύθερου* ανθρώπου, τρώση της πνευματικής διεργασίας του ατόμου, και αυτό, αυτόματα, ορίζει μια εκ προθέσεως καταστροφή των κοινωνικών δομών. Σε μια τέτοια επιλογή η Τέχνη της εγρήγορσης, δεν συμμετέχει.
—————
*= Με την έννοια της Ελευθερίας του ατόμου, θα καταπιαστώ σε επόμενο άρθρο.
—————-

2η θεμελιώδης αρχή της Τέχνης της εγρήγορσης:
Η Stand by art, προϋποθέτει την «φιλοσοφική απορία», και μάλιστα με  διάθεση ανθρωποκεντρική αλλά και φυσιοκρατική. Και μάλιστα, όταν λέμε φιλοσοφική απορία, την εννοούμε στο πλήρες εύρος της έννοιας.
Τίποτα δεν κάνει εν απουσία της. Ένα ερωτηματικό, ένα “γιατί”  πλανάται ακατάπαυτα και ορίζει την κάθε πράξη. Το «ένα κι ένα κάνει δύο» δεν είναι πια αποδεκτό αβλεπί, διότι ο Χρόνος και το Ποιόν, δεν είναι γι αυτήν τόσο αγνοήσιμα και παραμελητέα όσο ήταν «χτες».
Υποκλίνεται ο άνθρωπος στην φύση, και λειτουργεί με όση ειλικρίνεια κουράγιο και ικανότητα διαθέτει. Την σέβεται απεριόριστα, και λειτουργεί με γνώμονα την οικονομία της. Συνειδητοποιεί πως τίποτα δεν του ανήκει. Ό,τι υπάρχει, ό,τι έχουμε, ανήκει σε όλες τις γενιές. Και του αύριο, αλλά και του χτες.
Συνεπώς «Ανακύκλωση, Κατανάλωση με Μέτρο, Οικονομία», είναι το διαρκές μέλημά της.

Σ’ αυτήν την αρχή, που είναι η προϋπόθεση για να λειτουργήσει η 1η, διαπιστώνεται πως η ΤΤΕ (Τέχνη της Εγρήγορσης) για να δημιουργήσει, απαιτεί πνευματικό κόπο και νοητική ενάργεια τέτοια και τόση που μόνον (ή σχεδόν μόνον) οι αφοσιωμένοι στο έργο τους δημιουργοί έχουν την ικανότητα να χαρακτηρίζονται ως καλλιτέχνες της ΤΤΕ.
Οι φορμικές επιλογές αυτών των δημιουργών, -έχει αποδειχτεί ιστορικά αλλά και στατιστικά- είναι τέτοιες, που η απλότητα της γραμμής, το απέριττο του σχήματος, και η από την φόρμα διαχεόμενη πληροφορία, είναι “περασμένες από το ψιλό τους κόσκινο”.
Η φράση “Φιλοσοφική απορία” εδώ, δεν είναι σχήμα λόγου, προϋπόθεση δημιουργίας.

Τα δεδομένα κάθε δημιουργίας είναι τα φυσικά…
(Συνεχίζεται)