“Ανάγκα ανθρώποις δυσμοιρον” Νο-168 Έργο αφιερωμένο στη Μάχη της Λευκόπετρας. Αποτιμήθηκε στα 80Ε και συνοδεύεται από:
. Το σχέδιο του έργου.
. Το βιβλίο – κατάλογο του καλλιτέχνη.
. Το πιστοποιητικό γνησιότητας του έργου.
Για άλλες πληροφορίες στην ηλν/κη διεύθυνση: [email protected]
Είναι μια στιγμή που παίρνεις την μεγάλη απόφαση πως κοντοζυγώνει το τέλος. Όχι με πεσιμισμό ή με μοιρολατρία∙ κάθε άλλο. Με διάθεση πολλή να ζήσεις και να κάνεις όλα αυτά που οι “τυχεροί” δεν προλαβαίνουν. Θέλεις να μη γίνεις βάρος και φόρτωμα στους δικούς σου “κινώντας τ’ ατελεύτητο ταξίδι”.
Κι αρχίζεις με τα εύκολα. Τι δεν είπες και Τι δεν έκανες.
———-
… Κάτι για κείνη τη σπουδαία χρονιά είναι που εγώ μήτ’ έκαμα μήτε και είπα. Το 146 π.Χ.
Τη μάχη της Λευκόπετρας !
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9B%CE%B5%CF%85%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%82
Λοιπόν δεν ξέρω αν δίκαια λυπάμαι, που μ’ εκείνη τη μάχη “έσβησε” το ΦΩΣ τ’ αρχαίο, το Ελληνικό. Δεν το ξέρω γιατί είναι στη μέση κι ο Χρόνος ο Θεός ο μέγας ο Πανδαμάντωρ…
Λυπάμαι όμως, και λυπάμαι πολύ, που τόσοι σοφοί Ιστορικοί, κι όμως δεν εσκέφτηκαν να τονίσουνε στις γραφές τους το σημαντικό γεγονός.
Οι πολλοί από μας, κολλάμε στο 28 Οκτωβρίου, στο 25 Μαρτίου, στο 1453 αρκετοί, στο 480 π.Χ, και σε κανα δυό ακόμα.
Όμως, το 146 π.Χ. που θα ‘πρεπε να ξέρουμε το ίδιο καλά, το αγνοούμε !
Κι έτσι, αγνοούμε και πως τη χρονιά αυτή, ο όμορφος τόπος του ΠΟΛΙΤΙΣΜΈΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ έζησε την τελευταία του μέρα.
Από κει και πέρα, παύει η Ευρωπαϊκή γη να έχει την ομορφιά της Ελλάδας. Ίσως να είναι πολύ σπουδαία τα όσα έρχονται μετά. Αλλά εκείνη η χώρα του πνεύματος, δεν υπάρχει πια.
Η μάχη της Λευκόπετρας, ΦΡΟΝΩ είναι σαν την μαύρη πέτρα που λάβωσε την ομορφιά, λάβωσε την σκέψη, κι υποδούλωσε την ανθρωπιά στη δύναμη του ζώου !