Τα όμορφα ζευγάρια, τα ζευγάρια που εθάμασα, τα περισσότερα, δεν ήταν άνθρωποι που σε τράβαε η ομορφάδα της κοψιάς τους. Ανθρώποι ήντουσαν καθημερνοί. Απλοί και οικείοι λες και γειτόνοι είμαστένε χρόνια και καμιάν εντύπωση δεν εκάμανε.
Τα όμορφα ζευγάρια, τα ζευγάρια που εθάμασα λοιπόν ήτουνε τόσο δεμένα μεταξύ τους τόσ’ αρμονισμένα, λες και γεννήθηκαν για να σμίξουνε σα σοφιλιασμένα σανιδάκια κάποιου παλιού μαστόρου. Κάποιου από κείνους που ήξεραν σπονδές να κάμουνε στην σεβαστή κι αιώνια Θεά, την Εστία.
Τα όμορφα ζευγάρια, μην παλέψεις ναν τα βρεις σε χώρους πολυσύχναστους όπου βοή κι αντάρα επικρατεί, και το πατείς-πατώ σε. Δεν έχουν ανάγκη να φανερώνουνε την αφεντιά τους∙ σημάδι κείνων που “ψάχνονται”. Κάπου στα ήσυχα βρίσκονται. Κάπου όπου τίποτα δεν μπορεί να αποσπάσει τον ένα από την φροντίδα του άλλου. Εκεί.
Αν θες κι εσύ μπορείς να γίνεις ο ένας απ’ τους δυο. Το πώς, όταν έρθει η ώρα, όταν φέρεις την ώρα, θα το ξέρεις.
κ.Β.
” Τα όμορφα ζευγάρια 2″ Νο-412 Αποτιμήθηκε στα 75Ε και συνοδεύεται από: Το σχέδιο του έργου, το βιβλίο – κατάλογο του καλλιτέχνη, και το πιστοποιητικό γνησιότητας του έργου.
Για άλλες πληροφορίες στην ηλν/κη διεύθυνση: [email protected] ή στο Messenger