“Με πόσα ψέματα μεγάλωσα…” Νο-399 Αποτιμήθηκε στα 70Ε και συνοδεύεται από: Το σχέδιο του έργου, το βιβλίο – κατάλογο του καλλιτέχνη, και το πιστοποιητικό γνησιότητας του έργου.
Για άλλες πληροφορίες στην ηλν/κη διεύθυνση: [email protected]
Με πόσα ψέματα μεγάλωσα μαμά…
Γεννήθηκα χωρίς να ρωτηθώ μαμά.
Σαν πρωτοήρθα έκλαιγα∙ τι κόσμος ήταν ο κόσμος μαμά !
Πήρα αμέσως βόλτα να γυρίσω στην παράδεισο που ήμουν.
Δεν μ’ άφησες, μείνε μαζί μου είπες, όλα θα φκιάσουν.
Μ’ έβανες πάνω σου κατάσαρκα, με χάιδεψες με παραμύθια και με μύθους
με γέλασες μαμά…
Σαν μεγάλωσα μια στάλα μ’ έστειλες σκολειό κι ούτε καν αναρτήθηκες αν με το ραβδί μαθαίνονται τα γράμματα.
Με τσάκισαν μαμά. Με χάζεψαν μαμά. Μ’ αφάνισαν μαμά.
Μου είπαν ψέματα να μη λέω να μην υποκρίνομαι να μη φοβάμαι…
Εσύ, με δασκάλεψες να μην φανερώσω που τους πολιτευτές δεν αγαπώ.
Με δασκάλεψες να υποκρίνομαι τον φίλο σ’ όλους κι εχθρούς να μην κάμω.
Με δασκάλεψες το Θεό να φοβάμαι …”μαμά” !
Κι όταν ήρθε η ώρα και με ρώτησες αν σ’ αγαπώ, εγώ γέλασα μαμά.
Γέλασα μαμά π’ ακόμα και τότε, απάντηση περίμενες.
Ύστερα σκέφτηκα,
Δεν μπορεί, Κι αυτή, -εσύ μαμά- τον ίδιο δρόμο θα ‘χει καμωμένα.
Και παρέμεινα υποταγμένος στα πολλά τα ψέματα που έμαθα “μαμά”.
Παρέμεινα με κείνην την κόκκινη ρέουσα πληγή να καλλωπίζει την ζωή μου,
Πάντα στηριζόμενος στα λόγια των δασκάλων !