“Προϋπόθεση Ειρήνης…” Νο 254 Αποτιμήθηκε στα 50Ε, και συνοδεύεται από:
. Το βιβλίο – κατάλογο του καλλιτέχνη.
. Το πιστοποιητικό γνησιότητας του έργου.
. Το σχέδιο που εφαρμόστηκε κατά την φιλοτέχνησή του.
Για άλλες πληροφορίες, στο: [email protected].
Πρϋπόθεση Ειρήνης.
Στον καφενέ “μας” εγίνονταν κουβέντες. Κάποιοι χούι τό ‘χουνε να φωνάζουν δυνατά, να δίνουνε ρυθμό δικό τους∙ ενοχλητικό.
Και κάποιοι άλλοι είναι, που κουρνίαζουν μοναχοί, που φοράνε μαύρα γυαλιά και με τ’ αυτιά τους τα μεγάλα, διαβάζουνε εφημερίδα !
Τέλος άλλοι, πίνουνε το καφεδάκι ήσυχα κοιτάζοντας τη θάλασσ’ απ’ το παράθυρο. Στην ρέμβη τους λες!
Δεν είχα πάει σχολείο, έμεινα να βοηθήσω στο ταλιάρισμα που θά ‘ρχονταν το καίκι με μουρούνες.
Ο γέρο Γκομπολής εθρόνιαζε πιο δίπλα, -ο λογάς- ασταμάτητος στις φωνασκίες, στα ψευτόγελα και στις κουταμάρες.
Πάρα-δίπλα, λίγο πιο κει, ο Ώπας, να χουχουλίζει στα δυο του χέρια μέσα, ένα τσάι του βουνού, επερίμενε κι αυτός τα ψάρια.
Απότομα σηκώθηκε, άφησε το τσάι άπιωτο στο τραπέζι, ήρθε και μου ψιθύρισ’ εμπιστευτικά:
“Πάμε. Δεν αντέχω άλλο τα σκουπίδόλογα”. Εβγήκαμ’ έξω, με κοίταξε και…
“Προϋπόθεση Ειρήνης η Δικαιοσύνη Σπεράντζο. Γραφ’ το.”
Ίσαμε να καταλάβω πώς τι γιατί, πήρε δρόμο κίνησε κατά τα ντόκια. Κλασικός Ωπας !
Ξαναμπήκα μέσα, έκατσα ξανά ν’ αποτελειώσω το τσάι μου. Έβγανα ‘πο το τσεπάκι το τεφτέρι και σημείωσα τα λόγια.
Από την ώρα κείνη κι ύστερα, στο καφενείο -για μένα- επικρατούσε σιωπή μυστηριακή. Σπουδαία.
Στα 1972. Πάχη.