“Καμιά δουλειά δεν είν’ ντροπή” Νο-207 (έργο μη αντιγράψιμο)
Αποτιμήθηκε στα 50Ε, και συνοδεύεται από:
. Το βιβλίο – κατάλογο του καλλιτέχνη. (Stand by art).
. Το πιστοποιητικό γνησιότητας του έργου.
. Το σχέδιο που εφαρμόστηκε κατά την φιλοτέχνησή του.
Για άλλες πληροφορίες, στο: [email protected].
Τα χαράματα συνήθειο τό ‘χω και πίνω καφεδάκι δίπλα στο τζάμι, γράφω, διαβάζω, χαζεύω.
… Σταματάει το ταξί, κατεβαίνει το γειτονάκι μου η Ευτυχία. Αναμαλλιάρα, με το πρόσωπο κομμένο, άυπνη, με κακοποιημένη την τοσοδούλα φούστα…
Κάνει κρύο, κρυώνει βιάζεται. Παρ’ όλ’ αυτό, γύρισε με έψαξε με τη ματιά, με είδε, μου ένευσε “Καλημέρα”, το ίδιο και γω, χάθηκε τρέχοντας στο στενό που πάει στο τσαρδί της.
Ίδια σκηνή με ταινία του 40, που οι κατακτητές αφήνανε τις ιερόδουλες στη γειτονιά τους. Κάπως μακριά να μην τις δουν οι γείτονες, μην τις καταφρονέσουν!
Τώρα τα πράματα άλλαξαν. Ούτ’ εμείς οι γείτονες τις καταφρονούμε, μήτε ντροπή είναι το πουτανιλίκι.
Καμιά δουλειά δεν είν’ ντροπή
Έτσι δε λέμε?
………………………………κ.Β.