“Η Ιουλία της Πάχης” Νο-115 Συνοδεύεται από:
. Το βιβλίο- κατάλογο του καλλιτέχνη, όπου περιέχονται σημαντικές πληροφορίες για την Τέχνη της Εγρήγορσης (Stand by art).
. Το ενυπόγραφο πιστοποιητικό γνησιότητας του έργου.
Το έργο βρίσκεται στην διάθεση του δημιουργού, και αποτιμήθηκε στα 70Ε
Για άλλες πληροφορίες στην ηλν/κη διεύθυνση: [email protected].
Η Ιουλία η δασκάλα της Πάχης.
1950. Το σχολείο μονοθέσιο. Οι μαθητές όλοι κι όλοι καμιά δεκαπενταριά. Το χωριό μας η Πάχη, ψαροχώρι φτωχό.
Έγινα έξι χρονώ και με στείλανε σχολείο. Μας εστέλανε, όχι γιατί θέλανε να μάθουμε γράμματα, μα γιατί ‘συχάζαν από τη βαβούρα μας, και βρίσκανε να προλάβουνε δουλειές.
Η Ιουλία η δασκάλα το ήξερε. Και το να γίνεται παιδοκόμα της πλέμπας, της ήτον αδιανόητο. Το μισούσε. Γυναίκα γραμματισμένη να υπηρετεί τους αγράμματους; Ποιος θεός το θέλει!
-Όποιος ξέρει να ψαρεύει, να πάει να μου πιάσει ψάρια. Να δούμε και τι ψάρια πιάνει !
Και ξαμολιόντουσαν οι πιο πολλοί απ’ του “μεγάλους” κι επιστρέφανε το μεσημέρι με τις απόχες τους γιομάτες. Χαμογέλαε η Ιουλία χαμογέλαε κι η Εκδίκησή μέσα της.
Σαν επήρε ο πατέρας μου με το μέσα μυαλό το τι παιζότανε, με πήρε και μ’ έστειλε σε σχολείο ιδιωτικό. Του Μπέη. Γλίτωσα. (?)
Την Ιουλία την επέτυχα καλοκαιράκι στα 15, 16 μου, στο καφενείο του Γεράσιμου. Κάτι της θύμιζε φαίνετ’ η μούρη μου, με φώναξε με ρώτησε:
-Εσύ, απ΄ εδώ ‘σαι; Ποιανού ‘σαι;
-Του Νικήτα είμαι κυρία. Ο κώστας.
-Ααα τι κάνεις παιδί μου. Πού βρίσκεσαι;
-Καλά. Στα Μέγαρα μένουμε, και τώρα πάω στο Γυμνάσιο. Εγώ πήγα σχολείο!
-Μπραβο, μπραβο…
Φαίνεται η τελευταία φράση μου ετεροχρονισμένα κάπως της εξίνισε κι άλλαξε ύφος.
-Γιατί μωρέ καλό μου, κι εδώ σχολείο είχαμε!
-Ναι. Είδαμε πόσους επιστήμονες έβγανε!
Είπα κι έφυγα γεμάτος από νεανική οίηση!
Εσηκώθει κι έτρεξε όσο γινόταν, με πλησίασε και μου είπε μ’ αλλοφροσύνη:
-Σχολείο πήγες, αλλά το “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι” δεν το έμαθες !!!
Αυτή ήταν η Ιουλία η δασκάλα της Πάχης.
Άραγε πού να είναι τώρα η Ιουλία; Γιατί ξέρετε, στον τόπο μας… Οι Ιουλίες ποτές δεν πεθαίνουν.
Μάης του 2022, κι επιστήμονας μήτ’ εγώ έγινα. Έγινα καλλιτέχνης. Γλύπτης.