Η αληθινή μας Ιστορία, το πλήρες και πραγματικό μας βιογραφικό που λέμε, δεν θα γραφτεί ποτέ.
Δεν θα γραφτεί γιατί πρώτα-πρώτα εμείς οι ίδιοι είμαστε που δεν θέλουμε∙ δεν το επιτρέπουμε.
Δεύτερο γιατί -κι αλήθεια είναι- δεν θα γραφτεί γιατί ούτε καν εμείς οι ίδιοι δεν το γνωρίζουμε.
Δεν θα γραφτεί ακόμα, γιατί …ποιον ενδιαφέρει;
Ποιος είναι που θα κερδίσει απ’ αυτό; Ούτε καν οι πιο ακραίοι ωφελιμιστές δεν θα βρούνε εύκολα το “κάτι που ν’ αξίζει”.
Κι όμως. Αν κανείς θελήσει να το μάθει, να το μάθει στην ουσία του κι αληθινά, δεν έχει παρά να ψάξει νάβρει τις μουσικές, τα τραγούδια τους ύμνους τα εμβατήρια που μας άρεσαν.
Αυτές τις νότες που μας εσυγκίνησαν, αυτά τα λόγια που ξεδιάντροπα ξεστομίσαμε, τότε που είχαμε την απόλυτη βεβαιότητα πως κι ο Θεός μας είχε τ’ αυτάκια του κλειστά.
Έργο Νο-540