“”Να μαζεύεις τα λουμίνια σου με σέβας.
Ν’ ανάβεις το καντήλι σου με σέβα περισσότερο σπεράντζο…. “”
Ν’ ανάβεις το καντήλι σου με σέβα περισσότερο σπεράντζο…. “”
Α μωρε θείε Νικολή!
Τώρα μήτε λουμίνια έχει το βουνό μήτε αγριολούλουδα που μοσκοβολάνε την άνοιξη. Καήκαν όλα. Ψήθηκαν. Ακόμα και οι θύμησες των παιδικών μου χρόνων.
Τώρα μήτε λουμίνια έχει το βουνό μήτε αγριολούλουδα που μοσκοβολάνε την άνοιξη. Καήκαν όλα. Ψήθηκαν. Ακόμα και οι θύμησες των παιδικών μου χρόνων.