“Ξέρεις…” Νο 142
Το έργο αποτιμήθηκε στα 40 Ε και συνοδεύεται από το βιβλίο-κατάλογο του καλλιτέχνη, και το πιστοποιητικό γνησιότητας του έργου.
Για άλλες πληροφορίες στην ηλν/κη διεύθυνση: [email protected] ή στο Messenger
~~~Ξέρεις…
Μερικές φορές ψάχνω τα χρώματα μου.
Παντού υπάρχουν άδεια σωληνάρια και ξεμαλλιασμένα πινέλα…
Ο καμβάς είναι μισό ζωγραφισμένος.
Απλά κοιτάω το λευκό πανί και τις άτσαλες πινελιές που βρίσκονται εδώ και εκεί.
Δεν βγάζει και πολύ νόημα…
Πασκίζω να θυμηθώ τι σκεφτόμουν όταν το πρωτοξεκίνησα..
Τίποτα.
Ένα βουβό κενό τριγυρνάει το μυαλό μου.
Κάποιος μου χτυπάει την πόρτα,
Κάτι λέει,
Φεύγει.
Ξανά κοιτάω το πανί.
Λευκό…
Χτυπάει το κινητό μου.
Εμπρός!
Ποιος;
Α ναι.
Ναι ναι, θυμάμαι.
Δεν πρόλαβα.
Θα προσπαθήσω την επόμενη.
Κλείνω.
Σκέφτομαι.
Σιγά μην το θυμηθώ…
Κοιτάω το πανί.
Λευκό…
Μα προσπαθώ να θυμηθώ…
Να σκεφτώ κάτι καινούργιο..
Τίποτα.
Ξανά!
Έρχεται μήνυμα.
Ποιος;
Α.
Τίποτα.
Διαφημιστικά.
Κουράστηκα.
Ας ξαπλώσω.
Όμως τι ήταν αυτό;
Τι ήταν αυτό που μου έδινε έμπνευση;
Και τώρα.
Τώρα που πήγε;
Γιατί δεν μπορώ;
Γιατί;
_____________________ Andolia Tolia.