Φιλοξενούμενα

Το μηδέν.

Η μακραίωνη ιστορία του μηδενός Ο συμβολισμός του μηδενός και η καθημερινή χρήση είναι από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του ανθρώπινου νου. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο και πήρε χιλιετίες για να γίνει. Αν έχετε ακούσει την άποψη ότι οι υπολογιστές δεν μετρούν πάνω από το μηδέν

παλαμάομαι (=κάμνω, μηχανεύομαι)

Θεοδώρα Μονεμβασίτη «μηδὲν μηχανᾶσθαι δυνάμενος» ἀπάλαμνος παλαμάομαι (=κάμνω, μηχανεύομαι) Ἔργα καὶ Ἡμέραι 20 Ησίοδος Οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην Ἐρίδων γένος, ἀλλ᾽ ἐπὶ γαῖαν εἰσὶ δύω· τὴν μέν κεν ἐπαινήσειε νοήσας, ἡ δ᾽ ἐπιμωμητή· διὰ δ᾽ ἄνδιχα θυμὸν ἔχουσιν. ἡ μὲν γὰρ πόλεμόν τε κακὸν καὶ

Ομπρέλα.

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι χρησιμοποιούσαν τη λέξη «σκιάδειον» (με «ει»). Ήταν ένα μεγάλο κομμάτι από άσπρο ύφασμα που σε τελετές προστάτευε τα σπαρτά από τον καυτό ήλιο: έκανε σκιά. Έγινε «σκιάδιον» (με «ι»), προφυλάσσοντας τις γυναίκες από τον ήλιο. Πέρασε στην αρχαία Ρώμη ως «umbrella»